Mətn

Qasim ibn Müslim qardaşı Əbdüləziz ibn Müslimdən belə nəql edir: “İmam Rza (ə) ilə birlikdə Mərvdə idik. Cümə günündə şəhərə girəndən sonra məsciddə cəm olmuşduq. Camaat imamət məsələsi haqqında danışır və insanların o məsələ haqqında çox ixtilaf etdiyini deyirdilər. Mən ağam və mövlam Rzanın (ə) yanına daxil oldum və ona insanların bu məsələ haqqında etdikləri mübahisələrdən xəbər verdim. O (ə) təbəssüm etdi və sonra buyurdu: “Ey Əbdüləziz, insanlar cahil olub dinləri haqqında aldadıldılar, həqiqətən, Allah əzzə və cəllə öz Peyğəmbərini (s) onlara dinlərini kamil etdikdən sonra dünyadan apardı və onlara hər bir şeyi təfsilatı ilə izah edən Quranı nazil etdi. Onda halal-haram, hədlər, hökmlər və insanların ehtiyacı olan bütün şeyləri kamil surətdə bəyan etdi. Allah əzzə və cəllə buyurmuşdur: “Bu kitabda heç bir şeyi nəzərdən qaçırmadıq” (“Ənam” surəsi, 38-ci ayə) və ömrünün axırında, vida həccində “Bu gün sizin üçün dininizi kamil etdim və sizə nemətimi tamamladım və din olaraq sizin üçün İslamı bəyənib seçdim” (“Maidə” surəsi, 3-cü ayə) ayəsini nazil etdi. İmamət məsələsi dinin tamamıdır (kamilliyidir). (Allah rəsulu (s)) dinlərinin yol göstərənlərini (dinlərində onlara yol göstərən əlamətləri) ümmətinə bəyan etməmiş getmədi, onlara yollarını aydınlaşdırdı, onları haqq yol üzərində (qoyub) tərk etdi. Onlar üçün Əlini (ə) nişanə (yol göstərən əlamət) və imam olaraq vəzifələndirdi, ümmətin ehtiyacı olan heç bir şeyi gözdən qaçırmadı, ehtiyacları olan hər bir şeyi onlar üçün açıqladı. Kim Allah əzzə və cəllənin öz dinini kamil etmədiyini iddia etsə, Allah əzzə və cəllənin kitabını rədd etmişdir və kim Allah-taalanın kitabını rədd etsə, kafirdir”.

Mətn Ərəb

ابن بابويه، قال: حدثنا أبو العباس محمد بن إبراهيم بن إسحاق (رضي الله عنه)، قال: حدثنا أبو أحمد القاسم بن محمد بن علي الهاروني، قال: حدثني أبو حامد عمران بن موسى بن إبراهيم، عن الحسن بن القاسم الرقام، قال: حدثني القاسم بن مسلم، عن أخيه عبد العزيز بن مسلم، قال: كنا مع الرضا (عليه السلام) بمرو فاجتمعنا في الجامع يوم الجمعة في بدء مقدمنا، فأدار الناس أمر الإمامة، و ذكروا كثرة اختلاف الناس فيها، فدخلت على سيدي و مولاي الرضا (عليه السلام)، فأعلمته خوضان الناس في ذلك فتبسم (عليه السلام)، ثم قال: «يا عبد العزيز، جهل القوم و خدعوا عن أديانهم، إن الله عز و جل لم يقبض نبيه (صلى الله عليه و آله) حتى أكمل لهم الدين، و أنزل عليهم القرآن فيه تفصيل كل شي ء، و بين فيه الحلال و الحرام، [و الحدود] و الأحكام، و جميع ما يحتاج إليه الناس كملا، فقال عز و جل: ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ ءٍ و أنزل في حجة الوداع و هي آخر عمره (صلى الله عليه و آله): الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً فأمر الإمامة من تمام الدين، و لم يمض (صلى الله عليه و آله) حتى بين لامته معالم دينهم، و أوضح لهم سبيلهم، و تركهم على قصد الحق، و أقام لهم عليا (عليه السلام) علما و إماما، و ما ترك شيئا تحتاج إليه الامة إلا بينه، فمن زعم أن الله عز و جل لم يكمل دينه فقد رد كتاب الله عز و جل، و من رد كتاب الله تعالى فهو كافر

Quran təfsiri

Surələrin fəziləti

-